Nynorskordboka
høve 1
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit høve | høvet | høve | høva |
Opphav
norrønt hǿfi; jamfør hov (2Tyding og bruk
- (gunstig) tidspunkt;
Døme
- ved ymse høve;
- nytte høvet;
- eg har peika på det ved fleire høve
Døme
- høvet mellom dei to;
- blande saft og vatn i høvet 1 : 5
Døme
- få høve til noko;
- eg skal gjere det ved høve;
- har du høve til å kome?
Døme
- i høve 70-årsdagen;
- gjere intervju i høve lanseringa
Døme
- det hende på eit høve
Faste uttrykk
- i alle høvei alle måtar;
i alle fall;
uansett- eg kjem i alle høve til å ringje i morgon
- i høve til
- når det gjeld;
med omsyn til- sett i høve til folketalet;
- i høve til kor langt unna du bur, kjem du ofte på besøk
- jamført med
- ho er høg i høve til systera si;
- Noreg er lite i høve til India
- til høvessom fortent; i rette augneblinken