Nynorskordboka
høfleg
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| høfleg | høfleg | høflege | høflege |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| høflegare | høflegast | høflegaste |
Походження
frå lågtysk; av tysk Hof ‘hoff’, opphavleg ‘som sømer seg ved hoffet’Значення та вживання
som følgjer god skikk;
velseda, danna, høvisk
Приклад
- ein høfleg person;
- ei høfleg oppmoding;
- eit høfleg svar
- brukt som adverb
- han takka høfleg
Фіксовані вирази
- høfleg tiltaletiltaleform brukt for å vise høflegheit;
jamfør De