Nynorskordboka
hær
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein hær | hæren | hærar | hærane |
Opphav
norrønt herrTyding og bruk
- ordna, større gruppe av væpna folk;samla krigsmakt til lands
Døme
- setje i land ein hær;
- fleire store hærar rykte mot byen;
- fylkje ein hær;
- Hæren, Luftforsvaret og Sjøforsvaret;
- gjere førstegongstenesta i Hæren
- stor mengd eller hop (1)
Døme
- ein hær av grashopper
Faste uttrykk
- ståande hærhær av permanent oppsette avdelingar;
til skilnad frå mobiliseringshær