Nynorskordboka
hugskot, hugskott
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit hugskot | hugskotet | hugskot | hugskota |
| eit hugskott | hugskottet | hugskott | hugskotta |
Opphav
norrønt hugskot; jamfør hug (1Tyding og bruk
brå tanke;
innfall, idé
Døme
- ho fekk eit merkeleg hugskot