Artikkelside

Nynorskordboka

substantiv inkjekjønn

norrønt hol

opning eller rivne tvers gjennom noko
Døme
- slå hol i veggen;
- ha hol i sokkane;
- krype gjennom eit hol i gjerdet;
- ha hol i øyra
- - beltehol
  - kikhol
  - knapphol
  - musehol
  - nøkkelhol
lakune, tomrom (2)
Døme
- ha hol i kunnskapane
mindre søkk, grop (1
Døme
- grave hol i jorda;
- eit stort hol i vegen;
- ha hol i tennene
celle (1) til å sperre nokon inne i;
arrest (3)
Døme
- kome i holet
trongt, mørkt og usselt rom;
utriveleg stad
Døme
- bu i eit hol;
- eit avsidesliggjande hol

få hol på
endeleg få opna eller løyst (noko);
få has på
hol i hovudet
dumt, vanvettig;
bort i natta
stikke hol på
få tak i innhaldet;
la innhaldet strøyme fritt
stikke hol på byllen
svart hol
område i verdsrommet med så sterk gravitasjon at ingenting slepp ut, ikkje eingong lys
svarte hol ser ein ikkje, men ein kan sjå verknaden på omgjevnadene
ta hol på
- opne og begynne å bruke av
  ta hol på chipsposen
- nemne (noko som er vondt eller vanskeleg)