Nynorskordboka
hohenstaufar
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein hohenstaufar | hohenstaufaren | hohenstaufarar | hohenstaufarane |
Походження
etter namnet på borga Hohenstaufen i Sørvest-TysklandЗначення та вживання
medlem av tysk fyrsteslekt som sat på keisartrona 1138–1254