Nynorskordboka
himling 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein himling | himlingen | himlingar | himlingane |
Opphav
av lågtysk hemelinge ‘kuppeltak, balkong’; av himmelTyding og bruk
bordkledning under eit tak eller bjelkelag;
panelt tak
Døme
- ein sal med flat himling