Nynorskordboka
herleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| herleg | herleg | herlege | herlege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| herlegare | herlegast | herlegaste |
Opphav
av lågtysk herlik, mellomhøgtysk her ‘fornem’, samanheng med herre (1; jamfør òg norrønt harðla ‘mykje, særs’Tyding og bruk
- vedunderleg, praktfull, strålande
Døme
- ein herleg sommar;
- ei herleg kjensle;
- eit herleg måltid;
- det herlegaste utsyn til fjord og fjell
- brukt som adverb
- det smakte herleg;
- det duftar så herleg reint og friskt
- monaleg, kraftig;stor
Døme
- få ein herleg omgang juling;
- ei herleg blanding av nytt og gammalt