Nynorskordboka
heidendom
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein heidendom | heidendomen | heidendomar | heidendomane |
heidendommen | heidendommar | heidendommane |
Opphav
norrønt heiðinn dómr, heiðindómrTyding og bruk
nemning for ei (ofte polyteistisk) tru, ofte før kristendomen eller ein annan stor religion vart innført;
Døme
- tradisjonen har røter i heidendomen