Nynorskordboka
harme 2
harma
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å harmaå harme | harmar | harma | har harma | harm!harma!harme! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
harma + іменник | harma + іменник | den/det harma + іменник | harma + іменник | harmande |
Походження
norrønt harmaЗначення та вживання
- gjere arg, vreid eller sint;
Приклад
- det harma han at han ikkje fekk viljen sin
- gjere sorgfull;krenkje
Приклад
- harme nokon
Фіксовані вирази
- harme segbli harm;
ergre seg