Nynorskordboka
halden
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| halden | halde | haldne | haldne |
Opphav
norrønt haldinn; opphavleg perfektum partisipp av haldeTyding og bruk
- som er i god stand;
Døme
- kome heim att heil og halden
Døme
- ein halden mann
Faste uttrykk
- heilt og haldei eitt og alt;
fullstendig (2)