Nynorskordboka
gut 1
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein gut | guten | gutar | gutane |
Походження
truleg same opphav som nederlandsk guit, opphavleg ‘skrytande ung mann’; samanheng med gøy (3Значення та вживання
- barn av hankjønn
Приклад
- som gut var han vill av seg;
- både gutar og jenter;
- ho fekk ein gut
Приклад
- han er berre guten enno;
- siger til dei norske gutane i hopp
- som etterledd i ord som
- gardsgut
- tenestegut
- i tiltale:
Приклад
- kom, gutar!
- å nei, gut, den går ikkje!
Фіксовані вирази
- dei gamle gutane
- dei store gutanedei leiande på eit område
- det er gut dethan er ein grepa kar
- gutane på golvetdei som arbeider på grunnplanet (2 i fabrikk eller annan arbeidsplass
- gutane på skogenbrukt om den norske motstandsrørsla (som låg i dekning i skogsområde) under andre verdskrigen
- guten i segdet barnlege, gutevorne
- han har enno mykje av guten i seg
- guten singrepa kar
- han er jammen guten sin