Nynorskordboka
grunnleggje, grunnlegge
grunnleggja, grunnlegga
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å grunnleggaå grunnlegge | grunnlegg | grunnla | har grunnlagt | grunnlegg! |
| å grunnleggjaå grunnleggje |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| grunnlagd + іменник | grunnlagt + іменник | den/det grunnlagde + іменник | grunnlagde + іменник | grunnleggande |
| grunnleggjande | ||||
Значення та вживання
- byrje på;skipe, etablere, danne
Приклад
- grunnleggje ein by;
- dei hadde lenge snakka om å grunnleggje sitt eige parti
- byggje (på), tufte (2, 2)
Приклад
- politikken er grunnlagd på radikale idear