Nynorskordboka
grunngje, grunngi, grunngjeve
grunngjeva
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å grunngi | grunngir | grunngav | har grunngitt | grunngi! |
| å grunngje | grunngjev | har grunngjeve | grunngje! | |
| å grunngjevaå grunngjeve | grunngjev! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| grunngitt + іменник | grunngitt + іменник | den/det grunngitte + іменник | grunngitte + іменник | grunngivande |
| grunngjeven + іменник | grunngjeve + іменник | den/det grunngjevne + іменник | grunngjevne + іменник | grunngjevande |
Значення та вживання
gje grunnar for;
underbyggje
Приклад
- dei grunngav avslaget med at søkjaren ikkje var kvalifisert
- brukt som adjektiv
- sende ein grunngjeven søknad