Nynorskordboka
greve
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein greve | greven | grevar | grevane |
Opphav
norrønt greifi, gjennom tysk, frå mellomalderlatin, opphavleg gresk hofftittel grapheus ‘skrivar’; samanheng med -grafTyding og bruk
mann med høgare adelstittel
Døme
- prinsar og grevar
Faste uttrykk
- i grevens tidi siste eller rette augeblinken
- kome i grevens tid
- leve som ein greveha det svært godt