Nynorskordboka
glid
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein glid | gliden | glidar | glidane |
Tyding og bruk
det å (kunne) gli (1)
Døme
- smurningen gjev god glid;
- skiene har dårleg glid
Faste uttrykk
- på glidi rørsle eller funksjon;
i ferd med å endre meining, gjere ei handling eller liknande- han snakkar lett når han kjem på glid;
- hjelpe tunga på glid;
- partiet er på glid i saka