Nynorskordboka
geminasjon
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein geminasjon | geminasjonen | geminasjonar | geminasjonane |
Opphav
av latin geminare ‘doble’Tyding og bruk
oppattaking av ord eller uttrykk;
dobling, særleg av konsonant