Nynorskordboka
gangfart, gongefart
substantiv hankjønn eller hokjønn
kjønn | eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
hankjønn | ein gangfart | gangfarten | gangfartar | gangfartane |
ein gongefart | gongefarten | gongefartar | gongefartane | |
hokjønn | ei gangfart | gangfarta | gangfarter | gangfartene |
ei gongefart | gongefarta | gongefarter | gongefartene |
Tyding og bruk
fart som når ein går
Døme
- halde vanleg gangfart;
- bilføraren køyrde i gangfart