Nynorskordboka
arketyp, arketype
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein arketyp | arketypen | arketypar | arketypane |
| ein arketype | |||
Uttale
arketyˊp; arketyˋpeOpphav
av gresk arkhe ‘opphav’ og typos ‘form, slag’Tyding og bruk
- i psykologi: sams umedviten førestillingsform for menneske;
- typisk døme
Døme
- han var arketypen på den samfunnsengasjerte forfattaren