Nynorskordboka
furore
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein furore | furoren | furorar | furorane |
Походження
frå italiensk, av latin furor ‘raseri’; samanheng med furieЗначення та вживання
Приклад
- ho vekte furore som songstjerne
Фіксовані вирази
- gjere furorevekkje oppsikt
- Island gjer internasjonal furore i både handball og fotball