Nynorskordboka
fulltreff
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
fulltreffar
substantiv hankjønn
kjønn | eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
hankjønn | ein fulltreff | fulltreffen | fulltreffar | fulltreffane |
ein fulltreffar | fulltreffaren | fulltreffarar | fulltreffarane | |
inkjekjønn | eit fulltreff | fulltreffet | fulltreff | fulltreffa |
Tyding og bruk
- prosjektil, slag eller liknande som treffer godt
Døme
- få inn ein fulltreff
- (noko som har) klaff, suksess
Døme
- boka, modellen vart ein fulltreff