Nynorskordboka
fullmektig
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein fullmektig | fullmektigen | fullmektigar | fullmektigane |
Походження
av fullmakt; av forelda adjektiv ‘som har fullmakt’Значення та вживання
- person som har fullmakt (1)
- funksjonær i offentleg eller privat teneste
- som etterledd i ord som
- politifullmektig
- prosessfullmektig