Nynorskordboka
frådøme, frådømme
frådøma, frådømma
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å frådømaå frådøme | frådømer | frådømde | har frådømt | frådøm! |
| frådømte | ||||
| å frådømmaå frådømme | frådømmer | frådømde | ||
| frådømte |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| frådømd + іменник | frådømt + іменник | den/det frådømde + іменник | frådømde + іменник | frådømande |
| frådømt + іменник | den/det frådømte + іменник | frådømte + іменник | ||
| frådømd + іменник | den/det frådømde + іменник | frådømde + іменник | frådømmande | |
| frådømt + іменник | den/det frådømte + іменник | frådømte + іменник | ||
Значення та вживання
døme til å miste;
ta frå, fråkjenne
Приклад
- frådøme nokon foreldreretten;
- frådøme ein all ære