Nynorskordboka
frikativ 1
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein frikativ | frikativen | frikativar | frikativane |
Походження
av latin fricare ‘gni’, av frikativ (2; jamfør friksjonЗначення та вживання
språklyd som blir laga av luftstraum i ein trong passasje i munnhola
Приклад
- ‘s’ og ‘f’ er frikativar