Nynorskordboka
forta, fortake
fortaka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forta | fortar | fortok | har fortatt | forta! |
| fortek | har forteke | |||
| å fortakaå fortake | fortak! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| fortatt + іменник | fortatt + іменник | den/det fortatte + іменник | fortatte + іменник | fortakande |
| forteken + іменник | forteke + іменник | den/det fortekne + іменник | fortekne + іменник | |
Походження
av for- (2Фіксовані вирази
- forta seg
- forsvinne, gje seg
- inntrykket fortok seg
- ta for hardt i (så ein får skade), forrøyne seg
- han fortek seg ikkje, den karen