Nynorskordboka
forsøme, forsømme
forsøma, forsømma
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forsømaå forsøme | forsømer | forsømde | har forsømt | forsøm! |
| forsømte | ||||
| å forsømmaå forsømme | forsømmer | forsømde | ||
| forsømte |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forsømd + іменник | forsømt + іменник | den/det forsømde + іменник | forsømde + іменник | forsømande |
| forsømt + іменник | den/det forsømte + іменник | forsømte + іменник | ||
| forsømd + іменник | den/det forsømde + іменник | forsømde + іменник | forsømmande | |
| forsømt + іменник | den/det forsømte + іменник | forsømte + іменник | ||
Походження
av lågtysk sumen ‘nøle’Значення та вживання
Приклад
- forsøme pliktene sine;
- forsøme skulen;
- forsøme sjansen;
- ta att det forsømde
Фіксовані вирази
- forsøme segikkje nytte seg av ei moglegheit;
ikkje gjere det ein bør, ikkje passe på- styret forsømde seg