Nynorskordboka
forsøk
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit forsøk | forsøket | forsøk | forsøka |
Походження
frå lågtysk opphavleg ‘søking mot eit mål’; av forsøkjeЗначення та вживання
- det å prøve på noko;
Приклад
- gjere eit forsøk på å heve båten;
- forsøk på juks;
- det er forsøket verdt
- som etterledd i ord som
- drapsforsøk
- kuppforsøk
- opplivingsforsøk
- det å teste noko vitskapleg;
Приклад
- drive vitskaplege forsøk
- i idrett: kvalifisering
Приклад
- bli slått ut i forsøket