Nynorskordboka
fornekte
fornekta
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å fornektaå fornekte | fornektar | fornekta | har fornekta | fornekt!fornekta!fornekte! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| fornekta + іменник | fornekta + іменник | den/det fornekta + іменник | fornekta + іменник | fornektande |
Походження
av for- (2Значення та вживання
la vere å gå med på eller sannkjenne;
ta avstand frå, ikkje vedkjenne seg, nekte (2)
Приклад
- fornekte fortida si;
- fornekte det openberre;
- fornekte eit faktum
Фіксовані вирази
- fornekte segavvike frå si normale åtferd;
handle i konflikt med si eiga rolle eller sin eigen identitet- partiet fornektar seg ikkje;
- han må fornekte seg sjølv