Nynorskordboka
føreløpar, forlaupar, forløpar, førelaupar
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein førelaupar | førelauparen | førelauparar | førelauparane |
| ein føreløpar | føreløparen | føreløparar | føreløparane |
| ein forlaupar | forlauparen | forlauparar | forlauparane |
| ein forløpar | forløparen | forløparar | forløparane |
Походження
av tysk Vorläufer, opphavleg om speidar som blei send framfor ein hærЗначення та вживання
- bodberar som blir send i førevegen;jamfør herold
- person som brøyter vegen for andre
Приклад
- Edvard Munch var ein føreløpar for ekspresjonismen
Приклад
- den første føreløparen for jordskjelvet
- i sjøfart: vaier, tau eller liknande med krok til å hekte på krankrok eller annan reiskap til heising