Nynorskordboka
forkorte
forkorta
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forkortaå forkorte | forkortar | forkorta | har forkorta | forkort!forkorta!forkorte! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forkorta + іменник | forkorta + іменник | den/det forkorta + іменник | forkorta + іменник | forkortande |
Походження
frå lågtysk; jamfør kort (2Значення та вживання
- gjere kortare;
Приклад
- forkorte arbeidstida;
- den nye tunnelen vil forkorte reisetida mellom byane
- brukt som adjektiv
- ein forkorta versjon av songen
- gje kortare eller enklare skrivemåte
Приклад
- forkorte eit ord;
- rekn ut og forkort svaret om mogleg