Nynorskordboka
forhøgje
forhøgja
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forhøgjaå forhøgje | forhøgjer | forhøgde | har forhøgd | forhøg! |
| har forhøgt |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forhøgd + іменник | forhøgd + іменник | den/det forhøgde + іменник | forhøgde + іменник | forhøgjande |
| forhøgt + іменник | ||||
Значення та вживання
Приклад
- forhøgje ein vegg
- gje større verdi, intensitet, volum eller liknande;
Приклад
- forhøgje renta;
- forhøgje temperaturen med fem grader;
- støynivået har vorte kraftig forhøgt
- brukt som adjektiv
- forhøgd risiko for blodpropp