Nynorskordboka
forgå
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forgå | forgår | forgjekk | har forgått | forgå! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forgått + іменник | forgått + іменник | den/det forgåtte + іменник | forgåtte + іменник | forgåande |
Походження
frå lågtysk; av forЗначення та вживання
- gå til grunne;bli til inkjes;ta slutt, kverve, døy
Приклад
- himmel og jord skal forgå;
- eg forgår av latter
- få makta over;plage hardt
Приклад
- sorga forgjekk han
Фіксовані вирази
- forgå seggjere noko som er moralsk eller juridisk gale;
misfare seg;
synde- forgå seg mot regelverket;
- ho blir fengsla for å hindra at ho forgår seg på ny