Nynorskordboka
forfølgje, forfylgje, forfølge
forfølgja, forfylgja, forfølga
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forfølgaå forfølge | forfølger | forfølgde | har forfølgt | forfølg! |
| å forfølgjaå forfølgje | forfølgjer | |||
| å forfylgjaå forfylgje | forfylgjer | forfylgde | har forfylgt | forfylg! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forfølgd + іменник | forfølgt + іменник | den/det forfølgde + іменник | forfølgde + іменник | forfølgande |
| forfølgjande | ||||
| forfylgd + іменник | forfylgt + іменник | den/det forfylgde + іменник | forfylgde + іменник | forfylgjande |
Походження
frå lågtysk; av for- (2 og følgje (3Значення та вживання
- følgje etter for å fange eller drepe
Приклад
- forfølgje byttet
- følgje og plage
Приклад
- forfølgje opposisjonelle;
- vere forfølgd av uhell;
- minna forfølgjer han
- stadig arbeide med for å føre vidare;halde fram med, følgje opp
Приклад
- forfølgje eit mål;
- forfølgje suksessen
- gå rettens veg med
Приклад
- forfølgje ei sak