Nynorskordboka
favør
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein favør | favøren | favørar | favørane |
Opphav
gjennom fransk; frå latin favor ‘gunst’Tyding og bruk
Døme
- dommen gjekk i favør av han;
- stillinga i kampen er 2–1 i norsk favør