Nynorskordboka
fait accompli
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit fait accompli | fait accompliet | fait accompli | fait accomplia |
Uttale
fetakåmpliˊOpphav
av fransk fait ‘faktum’ og accomplir ‘fullbyrde’Tyding og bruk
avgjord sak;
Døme
- stå framfor eit fait accompli