Nynorskordboka
essens
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein essens | essensen | essensar | essensane |
Opphav
frå latin essentia ‘vesen, det vesentlege’ av esse ‘vere’Tyding og bruk
Døme
- tilsetje essens av vanilje;
- ein essens kokt på eddik og estragon
- som etterledd i ord som
- eddikessens
- romessens
Døme
- essensen i boka;
- sjølve essensen i kjærleiken;
- oppsummere essensen i undersøkinga