Nynorskordboka
eruptiv 2
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| eruptiv | eruptivt | eruptive | eruptive |
Значення та вживання
- som gjeld eller er laga ved erupsjon (1)
Приклад
- eruptiv vulkan
- som er kjenneteikna av plutselege og veldige utbrot av kjensler, sanseinntrykk eller liknande;
Приклад
- ha ein eruptiv natur;
- eruptive kjensler
Фіксовані вирази
- eruptiv bergartbergart som i flytande tilstand har brote fram frå det indre av jorda og storkna