Nynorskordboka
ørtug, ertog
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein ertog | ertogen | ertogar | ertogane |
| ein ørtug | ørtugen | ørtugar | ørtugane |
Походження
norrønt ertug, ørtog; truleg samanheng med ertsЗначення та вживання
mynt- og vekteining i Norden i middelalderen