Nynorskordboka
epitaf, epitafium
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit epitaf | epitafet | epitaf | epitafa |
| eit epitafium | epitafiet | epitafium | epitafia |
Походження
gjennom latin, frå gresk epi- og taphos ‘grav’; jamfør epi-Значення та вживання
minnetavle med innskrift, hengd opp på kyrkjevegg;