Nynorskordboka
epifor
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein epifor | epiforen | epiforar | epiforane |
Походження
av gresk epiphora, av epi- og ferein ‘føre’; jamfør epi-Значення та вживання
retorisk eller stilistisk oppattaking av ord i slutten av ledd eller setning;
til skilnad frå anafor (1)