Nynorskordboka
emansipere
emansipera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å emansiperaå emansipere | emansiperer | emansiperte | har emansipert | emansiper! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| emansipert + іменник | emansipert + іменник | den/det emansiperte + іменник | emansiperte + іменник | emansiperande |
Походження
av latin ex ‘ut av’, manus ‘hand’ og capere ‘ta’Значення та вживання
frigjere frå band, ufridom eller frå fordommar og tradisjonell tankegang;
gjere uavhengig og sjølvstendig
- brukt som adjektiv
- ei emansipert kvinne;
- det emansiperte borgarskapet