Artikkelside

Nynorskordboka

eksekutor

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein eksekutoreksekutoreneksekutorareksekutorane

Uttale

eksekuˊtor, i fleirtal eksekuˊtorar eller  eksekutoˊrar

Opphav

frå latin; jamfør eksekvere

Tyding og bruk

  1. person eller organ som utfører ein eksekusjon (1)
  2. person som etter testamentet er sett til å skifte eit dødsbu;