Nynorskordboka
tilte
tilta
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å tiltaå tilte | tiltar | tilta | har tilta | tilt!tilta!tilte! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| tilta + іменник | tilta + іменник | den/det tilta + іменник | tilta + іменник | tiltande |
Походження
frå engelskЗначення та вживання
- stille på skrå;bikke
Приклад
- la hovudet tilte litt over på skakke
- i overført tyding: gå frå vitet;bli sprø (3)
Приклад
- no er han verkeleg i ferd med å tilte;
- det tiltar nesten for meg