Nynorskordboka
tilta, tiltake
tiltaka
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å tilta | tiltar | tiltok | har tiltatt | tilta! |
| tiltek | har tilteke | |||
| å tiltakaå tiltake | tiltak! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| tiltatt + іменник | tiltatt + іменник | den/det tiltatte + іменник | tiltatte + іменник | tiltakande |
| tilteken + іменник | tilteke + іменник | den/det tiltekne + іменник | tiltekne + іменник | |
Значення та вживання
auke i omfang, grad, styrke eller liknande;
jamfør ta til og tiltakande
Приклад
- regnet tiltok i styrke utover dagen;
- valdsbruken har tilteke
Фіксовані вирази
- tilta segskaffe seg (på uretteleg vis)
- presidenten tiltok seg all makt