Nynorskordboka
døying
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei døying | døyinga | døyingar | døyingane |
Tyding og bruk
- det å døy
- samla mengd dødsfall i eit visst tidsrom i høve til ei folkemengd eller ein dyrepopulasjon;
Døme
- ein alvorleg sjukdom som gjev høg døying