Nynorskordboka
sekundering
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei sekundering | sekunderinga | sekunderingar | sekunderingane |
Tyding og bruk
hjelp frå ein sekundant i ein idrettskonkurranse eller liknande, til dømes med opplysningar om stillinga og avstanden til konkurrentane
Døme
- løparen fekk sekundering i den siste bakken før mål