Nynorskordboka
ritualisere
ritualisera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å ritualiseraå ritualisere | ritualiserer | ritualiserte | har ritualisert | ritualiser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| ritualisert + іменник | ritualisert + іменник | den/det ritualiserte + іменник | ritualiserte + іменник | ritualiserande |
Значення та вживання
gjere til ritual
Приклад
- dåp, bryllaup og konfirmasjon er ritualiserte
- brukt som adjektiv:
- ein ritualisert veremåte