Nynorskordboka
metta
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| metta | metta | metta | metta |
Значення та вживання
- i kjemi: (om stoff) som har teke opp i seg størst mogleg mengd av eit anna stoff
Приклад
- metta damp;
- ein metta løysning;
- metta feittsyrer;
- i metta tilstand
- som er fylt opp heilt eller fylt opp av noko anna
Приклад
- ein metta marknad gjorde at dei måtte redusere produksjonen
- intens eller konsentrert
Приклад
- blåfargen var veldig metta og djup