Nynorskordboka
dublé, duble
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein duble | dubleen | dublear | dubleane |
| ein dublé | |||
| dubléen | dubléar | dubléane | |
Вимова
dubleˊПоходження
frå fransk; av dublereЗначення та вживання
- metall trekt med eit tynt lag av finare metall, oftast gull
Приклад
- eit ur i dublé
- det å skyte to stykke vilt ved å fyre av begge geværløpa samstundes;det å dublere (4);jamfør dublett (2)
- støyt som ein dublerer ei biljardkule med