Nynorskordboka
krøkne
krøkna
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å krøknaå krøkne | krøknar | krøkna | har krøkna | krøkn!krøkna!krøkne! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
krøkna + substantiv | krøkna + substantiv | den/det krøkna + substantiv | krøkna + substantiv | krøknande |
Tyding og bruk
krøkje seg;
bli krokete
Døme
- ryggen krøknar med åra